W czym może pomóc logopeda?
We współczesnym świecie trudno jest funkcjonować człowiekowi, który ma problemy z komunikacją. Logopeda zajmuje się diagnozowaniem poziomu rozwoju mowy, nieprawidłowości wymowy, przygotowaniem programu terapii. Dobry logopeda potrafi również ocenić poziom rozwoju poszczególnych funkcji poznawczych dziecka, takich jak spostrzeganie wzrokowe i słuchowe, sprawność manualna, duża motoryka i opracować plan wspierania rozwoju tych funkcji, co pozwala na przykład na zmniejszenie ryzyka wystąpienia dysleksji. Tak szeroko prowadzone zajęcia gwarantują wyeliminowanie nieprawidłowości, poprawę komunikacji i polepszenie funkcjonowania w różnych sytuacjach społecznych.
Kiedy zatem warto iść do logopedy?
Zawsze, gdy tylko coś budzi niepokój. W myśl zasady „lepiej dmuchać na zimne”. Logopeda, albo rozwieje wszelkie wątpliwości, albo pokaże jak wspierać rozwój dziecka, albo potwierdzi nasze obawy i opracuje plan terapii.
Co powinno budzić niepokój?
Pierwszy rok życia dziecka – brak gaworzenia, gestu pokazywania palcem, reakcji na imię i opóźniony rozwój ruchowy.
Drugi rok życia dziecka – nieumiejętność łączenia dwóch wyrazów w proste zdanie, brak reakcji na pytanie „gdzie?”, niewykonywanie prostych poleceń.
Trzeci rok – mowa niezrozumiała dla otoczenia, nieobecność w mowie takich głosek jak ” l, k, g, h,w, f, ś, ź, ć, dź”, wsuwanie języka między zęby, niechęć do rysowania i kłopoty z opanowaniem nauki jazdy na rowerku.
Czwarty rok – brak realizacji takich głosek jak „sz, ż, cz, dż”, zastępowanie głoski „r” przez głoskę „j”, trudności z rysowaniem prostych figur, niechęć do słuchania czytanych bajek.
Co nie powinno uspokajać?
Nie wolno słuchać uspokajających rad w stylu ” każde dziecko rozwija się w swoim tempie”, ” ma jeszcze czas”, ” w przedszkolu się nauczy mówić”, ” to przecież chłopiec, a oni zawsze mówią później”. To prawda, że dzieci rozwijają się indywidualnie, ale wszystkie w podobnym czasie powinny osiągać jednakowe umiejętności. Mowa chłopców i dziewczynek rozwija się jednakowo, ale chłopcy narażeni są bardziej na wszelkie zaburzenia w tym zakresie i powinni być szczególnie otoczeni opieką.